مقایسه پیامدهای پس از زایمان مادران بستری شده در فاز نهفته و فعال زایمان در بیمارستان طالقانی تبریز

زمینه و هدف: زمان پذیرش و بستری کردن مادر جهت زایمان می تواند تاثیر مهمی در سرانجام زایمان داشته باشد. هدف مطالعه حاضر، بررسی پیامدهای پس از زایمان مادران بستری شده در فاز نهفته و فعال زایمان بود.  روش بررسی: این مطالعه توصیفی بر روی 500 نفر از زنانی که در بیمارستان طالقانی تبریز زایمان کرده بودند، انجام گرفت. نمونه ها به دو گروه تقسیم شدند؛ گروه اول افرادی که در فاز نهفته (250 نفر) و گروه دوم زنانی که در فاز فعال زایمان (250 نفر) بستری شده بودند. ابزار گردآوری داده ها، شامل پرسشنامه مشخصات واحدهای مورد پژوهش، چک لیست ارزیابی مراحل سوم و چهارم زایمان، نتایج معاینات قبل از ترخیص و معاینات ده روز اول بعد از زایمان مادران بود.  یافته ها: از نظر سن، تعداد حاملگی، زایمان، سقط، بچه های مرده و تعداد زایمان طبیعی بین دو گروه فاز نهفته و فعال ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت و به لحاظ آماری همگن بودند. در مورد عوارض مرحله چهارم زایمان، خونریزی پس از زایمان، میانگین هموگلوبین و هماتوکریت قبل از ترخیص از بیمارستان، اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه مشاهده شد. بین آپگار دقیقه اول نوزاد (03/0p<)، ph خون شریانی بند ناف (001/0p<) و اقدامات انجام شده بر روی نوزاد مانند گام های اولیه احیاء (تحریک فیزیکی،o2 آزاد و ساکشن) و اقدامات احیاء (001/0p<) بین دو گروه فاز نهفته و فعال زایمان اختلاف آماری معنی داری بدست آمد.  نتیجه گیری: پذیرش زنان در مرحله نهفته زایمان با افزایش عوارض و مداخلات انجام شده بر روی مادران همراه است. بنابراین پیشنهاد می شود در صورت نداشتن دلیل برای بستری کردن زنان در فاز نهفته، از پذیرش وی در فاز نهفته خودداری شود.